Sayfalar

25 Ocak 2009 Pazar

Kikujiro No Natsu



Dün akşam, tv8'de Takashi Kitano'nun Kikujiro diye bir filmi verilecekti... Gündüz reklamlarda fragmanlarını izleyince kesinlikle izlemek lazım dedim, peki ama nasıl? Bu filmde pek şiddet yok gibiydi, babam japon filminde kılıç varsa izler ancak!!! Her neyse akşam "baba! süper film var izleriz di mi!!" dedik, dedi ki:"Çin mi? Japon mu?" "Japonmuş baba! izleyelim!" "oo iyi iyi! izleriz tabi!" biz babayı tongaya düşürdük... topladık aileyi tv başına başladık izlemeye! hayır biliyorum ki filmde uzun sekanslar var, tempo düşük falan bu adam değiştirecek, kardeşim internete girecek, annem mutfağa kaçacak! Başta öyle oldu tabii, ama baktım annem direniyor izleyecek belli, yonca da kaptırdı kendini bir süre sonra ama babam 2-3 kez değiştirme gafletinde bulundu kanalı, ben kolumu giyotine kaptırmış gibi bağırınca tekrar açtı tabii! az sonra topluca içimiz burkula burkula, ardından kahkahalardan yıkıla yıkıla devam etmeye başladık izlemeye... babam durmadan itibarsız yakuzamız kikujiro için, "manyak bu adam ha!" diye yorumda bulunuyordu :)


Elbette, şimdi biraz filmden bahsetmek gerek; Maseo 7-8 yaşlarında büyükannesiyle birlikte yaşayan küçük bir çocuktur, sessiz ve çalışkan Maseo, uzakta yaşadığını bildiği annesine gitmek ve onu bir kez olsun görmek istemektedir. Annesinin fotoğrafını büyükannesi evde yokken bulan çocuk, biriktirdiği biraz parayı mahallenin serserilerine vermeye gider annelerini bulmaları için, tam o sırada eski komşuları olan kadın ve yanındaki itibarını kaybetmiş, agresif ve çocuksu yakuza durumu görür. Çocuğun haline üzülen kadın, hem çocuğu mutlu etmek, hem de yakuzadan bir süre olsun kurtulmak için yakuzaya onunla gitmesini öğütler ceplerine 50.000 yen koyar ve büyükanneye çocuğun bir süre onunla kalacağını merak etmemesini söyler. Yola çıktıktan kısa süre sonra Yakuza bizim buralardaki at yarışları gibi bahislerin geçtiği bisiklet yarışları için bu parayı harcar, kah yürüyerek, kah otostopla yola devam eden ikili yolda ilginç birkaç kişiyle de tanışır... birçok tuhaf macera, açlık ve eğlenceden sonra uzaktaki adrese ulaşırlar... ancak annesinin adresinden resimdeki kadın, küçük bir kız çocuğu ve kocası çıkar... uzaktan onlara bakan ikili durumu anlar, maseo'nun gözyaşlarına dayanamayan Yakuza onu sahile yollar... gidip ne yapacağını çaresizce düşünürken bir motosiklete asılı küçücük bir melek çanı görür... agresif yakuzamız, bağırıp çağırarak melek çanını alır, ufaklığın yanına gider... o kadının annesi olmadığını, annesinin oradan taşındığını ve giderken eğer o gelirse diye bu küçük melek çanını ona bıraktığını söyler... ve geri dönüş yolculuğu başlar... Gelirken onları adrese kadar getiren karavanlı yazarla mısır tarlasından mısır çalarken yine karşılaşırlar, ardından motosikletlerindeki çanı aldığı ikiliyle de... hep birlikte bir göl kenarına kamp kurar ve çocuğun üzülmemesi için inanılmaz oyunlar yaratırlar... işte o noktada küçük bir çocukla kim olursanız olun nasıl bir bağ kurabileceğinizi, ve onun kalbine yapılan minicik dokunuşların aslında dokunanda bile nasıl mucizeler yaratabileceğini görüyor izleyici...


Son sahnede, yaşadıkları yere dönen maseo yakuzaya teşekkür eder ve ayrılırlar, maseo son anda geri döner ve adınızı bilmiyorum bayım, adınız nedir? diye seslenir, "KİKUJİRO" diye bağırır yakuza... ve beceremese de içindeki meleği gizlemek için yine bağırmaya başlar! "hadii, defol, defol şimdi!!" ...... ve maseo kahkahalarla koşarak uzaklaşır... böyle bir film işte kikujiro no natsu; biri büyük biri küçük iki çocuk adamın sevgisini dile getiren...
Kitano, adam ruhlu küçük bir çocukla; çocuk ruhlu koca bir adamın birlikte çıktığı yolculuğu, şiddet-sever babama bile gülümsemeyle ve hüzünle izletebildiği için bir defa bence dünyanın en iyi yönetmeni sayılır! Seviyoruz seni Takashi baba!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder