Bundan 3 yıl önce bugün bir yazı yazmıştım bugün artık ziyarete kapalı olan bir blogda. 29. yaşına basan ve bana bugün sahip olduğum birçok şeyi kazanmamda yardımcı olan... şartlar ne olursa olsun yanımda duran, hatta tüm yaptıklarıma, terkedişlerime ve bilmemesi gerekenleri bilmesine rağmen hiçbir zaman beni bırakmayan bir adama yazılmıştı... üstelik o henüz bunların hiçbirini yapmamıştı.
O sıcak 30 ağustos günü, yazdığım doğumgünü blogunun sonunda ona bir söz vermiştim, gördüm ki o beni tanıdığı ilk günden bu yana benim için bir şeyler yapmayı hiç bırakmadan katlandı tüm tavırlarıma... öyleyse verdiğim sözü tutmamak büyük bir hata olacaktı... şimdi yine aynı sözü veriyorum, her ne kadar artık bitmiş olsa da:
"sarılacağım sana acın geçene kadar,
yaslandığın omuz olacağım,
yanıbaşında bekleyeceğim önümüzdeki yüzyıl boyunca!
birgün biterse bile bizim için savaşmaya değerdi "
Jon Bon jovi'nin the next 100 years şarkısından...
İyi ki doğdun Victory... iyi ki...
Bu yazının ışığında sana çok uzun bir yorum yazısı yazabilirdim, fakat benim için anlamlı olan bir şey yazmak istedim.Yalnızca sana söyleyebileceğim 2 kelime var bu yazının üzerine...Teşekkür Ederim.
YanıtlaSil